Połowa wakacji za nami, ale w czytelniczym internecie lipiec wcale nie był takim sezonem ogórkowym. Dużo smakowitych lipcowych rzeczy mam dla Was do czytania i słuchania. Zwłaszcza do słuchania, więc kiedy upał nie pozwala skupić się na lekturze, można założyć słuchawki na uszy, zamknąć oczy i przenieść się gdzie indziej z bohaterami ciekawych wywiadów i jednej znakomitej, zadziwiającej relacji z Japonii.
Wpis ilustrują plażowe stylówki sławnych pisarek i pisarzy, podpatrzone na Literary Hub.
Do poczytania
1) Prawdziwy świat potrafi być zdecydowanie dziwniejszy od najbardziej wykręconej fikcji literackiej. Ta historia rozsadziła mi mózg! Została wprawdzie opublikowana na stronie „The New Yorker” w kwietniu, ale ja natrafiłam na nią dopiero w lipcu. Elif Batuman opisuje japońskie zjawisko wynajmowania ludzi, którzy mają udawać np. członków rodziny. W japońskim zhierarchizowanym społeczeństwie, podlegającym multum norm dotyczących tego, co wypada, a co nie wypada, wynajmowanie aktorów to cały biznes. Jeden pan przez lata korzystał z usług aktorki, która w miejscach publicznych, zwłaszcza w szkole jego dzieci, grała jego żonę – ponieważ prawdziwa żona ważyła za dużo, by mógł się z nią pokazywać bez uszczerbku dla społecznego statusu rodziny. Pracownicy, którzy popełnili błąd, w obawie przed zhańbieniem nie mogą się do niego przyznać szefowi. Jednak klient oczekuje oficjalnych przeprosin – wynajmują więc ludzi, którzy będą udawać ich przełożonych, by pokajali się w imieniu firmy, podczas gdy prawdziwy szef nic o tym nie wie. Na niektórych ślubach singielek prawie wszyscy są podstawieni – oprócz panny młodej i jej rodziców.
Ta relacja z Japonii jest fascynująca, a jednocześnie trochę przerażająca i zasmucająca. Naprawdę warto się z nią zapoznać! Dla głębszego zanurzenia polecam jej jednak wysłuchać (audio jest na stronie). Tekst jest po angielsku.
2) Marek Szymaniak o realiach pracy w dzisiejszej Polsce:
Sam pracuję w mediach, dość nietypowej branży, ale ani jednego dnia w życiu nie przepracowałem na etacie. Skończyłem jedną z najlepszych uczelni w kraju, mam kilka lat doświadczenia w zawodzie. A nigdy nie miałem stałej umowy. Wielu moich znajomych też jej nie ma. A jeśli komuś się udało, to często jest to etat podzielony na umowę o pracę za najniższą krajową i na umowę o dzieło albo wypłatę pod stołem (…).
Dałem głos drugiej części społeczeństwa, bo ludzi sukcesu wysłuchiwano przez lata. Cały czas się o nich mówi, nawet w kontekście pensji średniej krajowej, którą zarabia jedna trzecia społeczeństwa. Jeżeli pokazujemy prawdę, to pokazujmy całą, a nie tylko wycinek rzeczywistości.
Świetny wywiad z autorem książki Urobieni. Reportaże o pracy na blogu Wokół Faktu.
3) Olga Tokarczuk w wywiadzie dla „Gazety Wyborczej” opowiada o życiu po Bookerze oraz, co zaskakujące, o tym, jak w procesie konstruowania narracji inspiruje się serialami na Netfliksie.
5) „Pięć pytań do reporterki” – odpowiada Dorota Groyecka, naczelna Non-fiction. Nieregularnika reporterskiego na blogu Projekt Książki.
6) „They think they can bully the truth” – esej Rebeki Solnit (Mężczyźni objaśniają mi świat) o „Trumpie, Putinie, Weinsteinie i ich niekończących się kłamstwach” na Literary Hub (po angielsku).
7) Hadyna z Rozkmin Hadyny punktuje „Wszystko, co jest nie tak z Małym życiem Hanyi Yanagihary”, spychając bestseller do narożnika. Przy czym nie zgodzę się, że „Pamiętnik starego subiekta” w Lalce był nudny!
Do posłuchania i obejrzenia
8) Katarzyna Boni (Ganbare! Warsztaty umierania) pisze teraz nową książkę – o Auroville, utopijnym eksperymencie idealnego miasta ponad podziałami, który trwa już 50 lat. O swoim pobycie w tym mieście (słyszeliście o nim kiedyś?) rozmawia z Włodzimierzem Nowakiem w studio Dużego Formatu.
9) Koala Lukasa Bärfussa to jedna z powieści, którą umieściłam w zestawieniu pięciu wartościowych książek o samobójstwie. Na „Book’s Not Dead” autor mówi o tym, czym się kierował, pisząc ją. Dzieli się też swoimi przemyśleniami nt. literatury.
10) Piotr Socha, wspaniały talent ilustratorski, był gościem Michała Nogasia w Radio Książki, gdzie opowiadał o swojej mnisiej pracy nad dwoma wielkimi projektami – Pszczołami oraz Drzewami.
11) Christopher Knight, nazywany ostatnim pustelnikiem, pewnego dnia zostawił auto na poboczu, wszedł do lasu i już z niego nie wrócił. Przez 27 lat ukrywał się samotnie w lasach Maine, okazyjnie okradając domki letniskowe z potrzebnych rzeczy. Wpadł podczas jednego ze swoich wypadów. Jego historia jest niesamowita, czytałam o niej kiedyś w „The Guardian”. Możecie posłuchać, jak w Trójce opowiada o niej Piotr Chojnacki (czyli Zacofany w lekturze), redaktor książki Ostatni pustelnik Michaela Finkla. Rozmowa z Piotrem zaczyna się mniej więcej ok. 30 minuty.
12) Rozmowa z Anną Bolavą (W ciemność) o jej książce, ziołach i stopniowym popadaniu w szaleństwo w radiu TOK FM. „Jeśli coś z lektury czytelnika zaboli, pozostaje to w nim na dłużej”.
Więcej zdjęć autorów i autorek na plaży obejrzycie na stronie Literary Hub.