Ilustracja książkowa – Harry Clarke

Harry Clarke (1889-1931) był jednym z najbardziej znanych irlandzkich ilustratorów książkowych i witrażystów ubiegłego stulecia. Jego dzieciństwo i młodość przypadły na czas kształtowania się nowych prądów artystycznych w Europie; romantyzmu w literaturze, symbolizmu w poezji i malarstwie, secesji w sztuce i architekturze. Bogate w szczegóły, ornamentacyjne prace Irlandczyka również dzisiaj zachwycają, niepokoją i działają na wyobraźnię.

Harry Clarke był jednym z czołowych przedstawicieli irlandzkiego Arts&Crafts Movement, nurtu artystycznego, który rozpoczął się chwilę przed europejską secesją i koncepcyjnie z nią zbieżnego. Za życia Harry Clarke osiągnął sporą sławę, w Irlandii i poza nią. Pirackie kopie książek z jego dziełami były szeroko dystrybuowane w USA. Przeniósł się do Londynu i tam pracował jako ilustrator.

Oto kilka jego najbardziej znanych prac Harry’ego Clarke’a (kliknięcie na obrazek otwiera grafikę w pełnym rozmiarze).

Mefistofeles

Jedna z moich ulubionych. Prosty w formie, ale robiący wrażenie autoportret, na którym Clarke przedstawił siebie jako Mefistofelesa z kieliszkiem absyntu. Artysta namalował go na dziesięć lat przed tym zanim zilustrował Fausta Goethego. Takie jednolite plamy zieleni będą później powracać również w innych jego pracach.

Harry Clarke, Mefisto, 1914 // Źródło
Ilustracje do Fausta Goethego

W 1925 roku nakładem londyńskiego wydawnictwa George G. Harrap ukazał Faust Goethego z ilustracjami Clarke’a. Tytułowemu bohaterowi, udręczonemu uczonemu, Harry Clarke nadał swoje rysy. Autoportrety często pojawiały się w jego twórczości.

Harry Clarke, ilustracja do Fausta Goethego // Źródło
Faust w okularach // Źródło

Większość grafik w dramacie Goethego to nie całostronicowe ilustracje, ale ozdobniki poszczególnych stron.

Harry Clarke, ilustracje do Fausta Goethego // Źródło

Całą książkę, w wydaniu amerykańskim, można obejrzeć w publicznym dostępie tutaj. Harry Clarke wspiął się tutaj na wyżyny: jego ilustracje są mroczne, uwodzące, hipnotyzujące, wieloznaczne. Przeglądając ją nie mogę przestać sobie zadawać pytania: dlaczego ilustracja zniknęła z książek dla dorosłych?

Baśnie Andersena i Perrault

Pierwszą (ukończoną) książką, w której Harry Clarke nadał swoje rysy postaciom, były Baśnie Hansa Christiana Andersena z 1916 roku, opublikowane przez wydawnictwo Harrapa.

Ilustracje do Baśni Andersena, po prawej Clarke jako Mały Klaus // Źródło

Clarke tworzył również w kolorze. M.in.  wydanie Baśni Andersena zawierało szesnaście pełnokolorowych ilustracji.

Ilustracje do Słowika Andersena // Źródło

Artysta stworzył również oprawę do Baśni Charlesa Perrault. Niektóre wznowienia tych wydań są nadal dostępne do kupienia, np. na Amazonie.

 

Ilustracje do Kopciuszka i Oślej Skórki w wydaniu Baśni Perrault z 1916 // Źródło

 

Edgar Allan Poe

Bogata wyobraźnia Clarke’a zdawała się najpełniej współgrać z wyobraźnią Edgara Allana Poego. Najsławniejsze dzieło Irlandczyka to jego ilustracje do wydań Harrapa Tales of Mystery and Imagination Poego z 1919 i 1923 roku (pierwsze czarno-białe, drugie z ośmioma kolorowymi printami). Wielu artystów próbowało oddać mroczny i fantastyczny klimat opowiadań amerykańskiego pisarza, ale to Clarke’owi ta sztuka udała się najlepiej. Jego gęste od szczegółów, pełne półtonów grafiki doskonale współgrają z klaustrofobiczną atmosferą dzieł Poego.  To nagromadzenie detali jest momentami wręcz przytłaczające. Jednocześnie zaś, jest w tym coś hipnotyzującego i niepokojącego, co nie pozwala oderwać za szybko wzroku od jego prac.

Harry Clarke, ilustracja do „Maski Czerwonego Moru” (lub „Maski Śmierci Szkarłatnej”, zależy w czyim tłumaczeniu) // Źródło
„Zagłada domu Usherów” // Źródło
„Prawdziwy opis wypadku z p. Waldemarem” // Źródło
„Beczka Amontillado” // Źródło

Kariera artysty nie trwała długo – Harry Clarke zmarł na gruźlicę w wieku 41 lat. Choć dziś popadł nieco w zapomnienie, to akurat wydania Poego w jego oprawie graficznej wciąż mają się dobrze i są dość często wznawiane. To, jak postrzegana jest twórczość amerykańskiego nowelisty jest również zasługą Clarke’a, który nadał jej wizualną formę. Kilka tomów opowiadań Poego z ilustracjami Irlandczyka opublikowało u nas wydawnictwo Vesper (Opowieści podróżniczeOpowieści miłosneOpowieści kryminalne i tajemnicze – w przekładach różnych autorów).

Zawiłe linie, zamiłowanie do szczegółu, ornamentalność, makabra, mrok, wrażenie upiorności, androginiczne, wydłużone postaci, wieloznaczność i imponujące opanowanie warsztatu to cechy wyróżniające twórczość Clarke’a, także dzisiaj.

_________

Źródła:

  1. Kelly Sullivan, Harry Clarke’s Looking GlassPublic Domain Review
  2. Aidan Dunne, A colourful window into Harry Clarke’s world, „The Irish Times”
  3. Harry Clarke – prace na 50watts.com

 

(Visited 797 times, 1 visits today)