Ryszard Koziołek o literaturze pisze przepięknie, z pasją i miłością. Jego Dobrze się myśli literaturą to pean na cześć książek i czytania, tej, jak to ujęła Wisława Szymborska, „najpiękniejszej zabawy, jaką sobie ludzkość wymyśliła”.
Książkę Dobrze się myśli literaturą mam na półce od ponad roku i podczytuję ją sobie od czasu do czasu – żeby lektury starczyło na dłużej. To zbiór esejów na tematy dotyczące książek, pisarzy i czytania – krytycznych, pochwalnych, a przede wszystkim wielce erudycyjnych. Prawdziwy miód na serce książkoholika.
Ryszard Koziołek stoi na stanowisku, że literatura jest „najdoskonalszą formą rzeczywistości językowej wytwarzanej przez ludzi”. Według niego, tylko dzięki literaturze możemy doskonalić myślenie oraz porozumiewanie się w stopniu, którego nie zapewni nam kultura obrazu.
Czytanie, jak nic innego, jest czynnością wzbogacającą (od siebie dodam, że tym bardziej, im bardziej uważnie się czyta). Ale jest też czynnością intymną, a każdy czytelnik zatopiony w porywającej książce, ma wrażenie, że została ona napisana specjalnie dla niego – tak dobrze oddaje jego myśli i uczucia. Często nawet w bardziej adekwatny sposób, niż on sam by je wyraził. Upływ czasu nie jest tu żadną przeszkodą.
O tym właśnie jest poniższy cytat, który osobiście nieodmiennie przywodzi mi na myśl Buddenbrooków Tomasza Manna – jedną z najwspanialszych książek, jakie kiedykolwiek przeczytałam. Jakie są Wasze ulubione klasyki?
*
ZAINSPIRUJ SIĘ to cykl, w którym dzielę się z Wami interesującymi cytatami z przeczytanych książek. Dla przyjemności i dla refleksji. Może zachęcą Was do sięgnięcia po nowe lektury?
*
Oto właśnie jeden z cudów literatury: pisarz sprzed czterystu lat nie pisał dla mnie, nic o mnie nie wiedział i nie mógł wiedzieć. Ja czytam jego słowa po czterech wiekach i traktuję je tak, jakby były napisane wyłącznie dla mnie.
Ryszard Koziołek, Dobrze się myśli literaturą, Czarne, Wołowiec 2016