Dziś w ZAINSPIRUJ SIĘ taka oto myśl. Wolter Moers i Miasto Śniących Książek.
Też tak czasem macie? Ja przyznam, że przy takim upale, jak ostatnio, potrafi ogarnąć mnie lenistwo. Podróżować się nie chce, pracować się nie chce, myśleć też nie bardzo. Wtedy pozostaje tylko leżenie w cieniu z książką 😉
Książek na temat kojącego wpływu zwierząt na ludzi jest całe mnóstwo. Opartych na faktach, jak i powieści. Kiedy myślimy o dobroczynnym kontakcie ze zwierzętami, do głowy przychodzą zazwyczaj psy, koty, może konie. Coś, do czego można się przytulić i pogłaskać. Generalnie, oswojone, udomowione zwierzęta. Ale jastrząb?
Kontynuując temat starości i przemijania, poruszony w Nie ma się czego bać Justyny Dąbrowskiej, dziś w ZAINSPIRUJ SIĘ adekwatny cytat, którego źródłem są Bieguni Olgi Tokarczuk.
Po co myśleć o starości? Czy jest sens się nad nią zastanawiać w wieku 20, 30, 40 lat? W końcu, kto z nas wie, jak długo będziemy żyć i co nas czeka? Może lepiej skupić się na tu i teraz, a co będzie, to będzie?
J jak jastrząb Helen Macdonald to chwytająca ze serce, osobista wiwisekcja depresji. W tej autobiograficznej książce autorka pokazuje, jak, stopniowo pogrążając się w żałobie, samotności oraz izolacji, można zapomnieć drogi do innych ludzi. Continue reading
